"ΤΥΧΙΚΟΣ" ΜΑΡΤΙΟΣ-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2011 -- ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ

Κύριε Διευθυντά,

Αναφερόμενος στο άρθρο του περασμένου τεύχους, με τίτλο «Το Κήρυγμα και η Σημασία του», αφού σας συγχαρώ για την επιλογή, ήθελα να προσθέσω κάτι που το βρίσκω σχετικό και συμπληρωματικό με όσα δημοσιεύσατε.

Κάποιος έγραψε τα εξής:

«Από όσο μπορώ να ξέρω, ο Ιησούς δεν κήρυξε κανένα κήρυγμα τριών σημείων, όπως αυτά που κάνουν σήμερα διάφοροι ιεροκήρυκες, και αν ήταν στο χέρι μου, θα τα απαγόρευα. Δεν θέλω να πω με τούτο πως όλα τα κηρύγματα τριών σημείων είναι άχρηστα, εφόσον δεν απομακρύνονται από τις υγιείς διδασκαλίες της Βίβλου.

Νομίζω όμως ότι οι ιεροκήρυκες θα έκαναν καλύτερα να μιμηθούν τον τρόπο του Ιησού, ο οποίος κήρυξε κυρίως με παραβολές. Υπάρχουν 53 από αυτές στα Ευαγγέλια και κάθε μια είναι ένα αριστούργημα στο πώς να επικοινωνήσεις με τους ακροατές. Πρέπει να χρησιμοποιήσεις μεταφορές και να πεις ιστορίες που αγγίζουν τη φαντασία. Θα έλεγα, μάλιστα, ότι υπάρχουν τρία κλειδιά σε ένα καλό κήρυγμα: μεταφορά, μεταφορά, μεταφορά.

Ένας διάσημος Σουηδός παραγωγός ταινιών, είπε, «Τα γεγονότα πηγαίνουν κατ' ευθείαν στο κεφάλι^ οι ιστορίες πηγαίνουν κατ' ευθείαν στην καρδιά». Το κήρυγμα πρέπει να είναι και τα δύο.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι περισσότερες από τις παραβολές του Χριστού έχουν λιγότερες από 200 λέξεις και γι’ αυτό αξίζουν! Έλεγε τόσα πολλά λέγοντας τόσα λίγα! Δεν χώριζε “σημεία”. Έλεγε ιστορίες που αποτελούσαν ένα θέμα. Μερικές φορές ανέλυσε τα σημεία στους μαθητές Του, όμως δεν έκανε το ίδιο για το λαό! Έτσι τους ανάγκαζε να καταλήξουν μόνοι στα συμπεράσματά τους.»

Μήπως πρέπει κι εμείς να αρχίσουμε να κηρύττουμε και μερικά μηνύματα που δεν θα βγάζουμε εμείς τα συμπεράσματα; Μήπως πρέπει να αφήνουμε τους ακροατές μας να καταλήγουν σε συμπεράσματα που γεννά μέσα τους το Άγιο Πνεύμα, και όχι να τους παρασύρουμε εκεί που εμείς θέλουμε να τους οδηγήσουμε;

Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή καλλιέργησαν μια σχέση αριστερού εγκεφάλου με τον Θεό, που είναι εντελώς διανοητική, και βέβαια δεν υπάρχει τίποτα κακό σ’ αυτό. Όσο περισσότερο ξέρουμε τον Θεό τόσο περισσότερο μπορούμε να Τον λατρέψουμε, δεν είναι κακό να είμαστε διανοούμενοι πνευματικά.

Αλλά έχουμε παραμελήσει τη σχέση μας με τον Θεό, που είναι εμπειρική και ενεργοποιεί τη φαντασία.

Ν.Π. – ΗΠΑ

Είναι σωστά όσα γράφει ο αναγνώστης και δεν χρειάζεται να γράψουμε εμείς κάτι παραπάνω. Μακάρι να τα προσέξουν όσοι ασχολούνται με τον κηρυγματικό λόγο και, παρ’ όλο που δεν πρόκειται να γίνουν κήρυκες σαν τον Χριστό, τουλάχιστον θα ωφεληθούν από το παράδειγμά Του. |