Μια ήρεμη ξάστερη νύχτα κοιτούμε τον χρυσοκίτρινο μυριόσπαρτο ουρανό, καθώς δίνει τα φώτα του.
Αμέτρητα τα αστέρια, μικρά και μεγάλα, συνωστίζονται το ένα κοντά στο άλλο, σε θαυμάσιους συνδυασμούς.
Έτσι τα θωρεί το μάτι μας,
ακίνητα που όμως κινούνται. Όλος αυτός ο κόσμος μέσα στο άπειρο σύμπαν
κινείται με ταχύτητες αφάνταστες για μας τους κοινούς θνητούς.
Η καθορισμένη και περιορισμένη
ανθρώπινη ζωή μας πάνω στη Γη δεν μας φτάνει για ένα ταξίδι με
επιστροφή στα μακρινά αυτά αστέρια, που είναι πέρα από τους κοντινούς
μας γείτονες, αυτούς που βρίσκονται στο ηλιακό μας σύστημα, ήλιος,
φεγγάρι, πλανήτες κ.λπ.
Όπως μας είναι γνωστό, οι
αποστάσεις στο σύμπαν δεν μετριούνται με τα γνωστά μας χιλιόμετρα αλλά
με έτη φωτός. Ένα έτος φωτός είναι η απόσταση που διανύει το φως σ’ ένα
χρόνο.
Η ταχύτητα του φωτός είναι
300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο, δηλαδή 18.000.000 χιλιόμετρα το
λεπτό ή ένα δις ογδόντα εκατομμύρια χιλιόμετρα (1.080.000.000)
την ώρα, ενώ σε ένα χρόνο διανύει 9.460.000.000.000.(εννέα τρις
τετρακόσια εξήντα δις.
Ας
επανέλθουμε όμως στη δική μας πραγματικότητα: Αν σκεφτούμε τον άφταστο,
ασύλληπτο, τον μεγάλο κόσμο, το κοσμικό σύμπαν που εκτείνεται πέρα από
μας και λειτουργεί τόσο τέλεια κι αρμονικά, αν σκεφτούμε πως μέχρι τώρα
δεν μπορέσαμε να βρούμε το τέρμα ή τα σύνορα του σύμπαντος, ποιος είναι
Εκείνος που τα έκαμε, τα συντηρεί και τα γνωρίζει με το όνομά τους;
(Ψαλμ. 147/ρμζ/4, Ησ. 40/μ/26).
Είμαστε ευτυχείς που
πιστεύουμε σ’ αυτόν τον Δημιουργό Θεό, που κυριαρχεί και πληροί,
ρυθμίζει και συντηρεί τα Σύμπαντα. Είναι Αυτός ο ΑΝΑΡΧΟΣ, ο ΑΠΕΙΡΟΣ, ο
ΑΙΩΝΙΟΣ, ο ΘΕΟΣ της Αγάπης, Αυτός είναι ο δικός μας Θεός. Αυτός ο
μεγάλος!
Κι απέναντί Του εγώ ο ελάχιστος!...
Στο μεγαλείο Του σκύβω και ομολογώ: Είσαι άπειρα μεγάλος – Είμαι αφάνταστα μικρός.
Κι όμως αυτός ο αληθινά
Μεγάλος, ο Παντοδύναμος, έρχεται κοντά μας, ο Άπειρος καταδέχεται να
πλησιάσει εμένα τον απειροελάχιστο. Θέλει να συνδιαλλαγεί μαζί μου.
Αυτός ασχολείται με τις σκέψεις μου, μα και με τα σκιρτήματα της καρδιάς μου (Ψαλμ. 139/ρλθ, Εβρ. 4/δ/13).
Βλέπει τον άνθρωπο ν’ απομακρύνεται από τους νόμους Του και το Πνεύμα Του θλίβεται.
Γνωρίζει πως όλοι ανεξάρτητα
ζούμε στις επιθυμίες της καρδιάς μας, και κανείς από μας δεν θα
μπορούσε να σταθεί μπροστά στη δικαιοσύνη και καθαρότητά Του.
Θα λιώναμε όλοι μας με μιας σαν το βούτυρο στους 6.000 βαθμούς θερμοκρασία που εκπέμπει η επιφάνεια του ήλιου Του.
Κι όμως δεν το κάνει. Αντίθετα
μας προστατεύει από την επίδραση και την ακτινοβολία του ήλιου. Ενώ
εμείς πάμε να καταστρέψουμε τους νόμους και την τάξη του Θεού, Αυτός ο
δίκαιος Θεός περιμένει από μας να γυρίσουμε κοντά Του και να πράξουμε
δικαιοσύνη, να γυρίσουμε στο φυσικό μας περιβάλλον, στο σπιτικό από το
οποίο ξεφύγαμε.
Υπάρχει γι’ αυτό ένας τρόπος, μια δυνατότητα^ να μας αναγνωρίσει και να μας ανακηρύξει παιδιά Του.
Η διακήρυξη βρίσκεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη 3/γ/16-17, «Διότι
τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον
μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν
αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον διά
να κρίνη τον κόσμον, αλλά διά να σωθή ο κόσμος δι' αυτού».
Ο αιώνιος Θεός μάς έδωσε τη ζωή.
Αν θέλουμε να την κερδίσουμε και να γίνουμε αιώνια ευτυχισμένοι, δεν
έχουμε παρά να επιστρέψουμε σ’ Αυτόν.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός μάς καλεί: Ελάτε σε μένα όλοι οι κουρασμένοι και φορτωμένοι κι Εγώ θα σας ξεκουράσω. (Ματθ. 11/ια/28)
Ο Θεός μας είναι μεγάλος και παντοδύναμος. Στη σοφία Του δεν υπάρχει μέτρο.
Η σωτηρία Του προσφέρεται πλούσια σε κάθε έναν.
Αυτός είναι ο άπειρα μεγάλος, εγώ ο αφάνταστα μικρός.
Κύριέ μου, Σ’ ευχαριστώ που με δέχεσαι!
Από
Συνεργάτη
