Εδώ και πολλά χρόνια προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι τα πράγματα δεν βαδίζουν καλά στο χώρο των Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών (Ε.Ε.Ε.) στη χώρα μας. Μια μικρή ομάδα “εκλεκτών”, συσπειρωμένη γύρω από τον αποθανόντα Θάνο Καρμπόνη (Θ.Κ.) διαμόρφωναν “τετελεσμένα” όσον αφορά τις πνευματικές/δογματικές θέσεις των Ε.Ε.Ε. και τα περιουσιακά τους στοιχεία, παραμερίζοντας παντελώς τα μέλη των εκκλησιών.

Επειδή ο «Τ» τόλμησε το “αδιανόητο” γι’ αυτούς, να πει τα πράγματα με το αληθινό τους όνομα, εκδήλωσαν εναντίον μας σκληρές και άπρεπες συμπεριφορές, μέχρι του σημείου να συστήσουν στα μέλη τους –από άμβωνος– να μην διαβάζουν και να επιστρέψουν το περιοδικό. Όμως εμείς πάντα λέγαμε την αλήθεια, με την ελπίδα μήπως κάποιοι τολμούσαν να ανοίξουν τα μάτια τους και να θέσουν το δάκτυλο «επί τον τύπον των ήλων». Δυστυχώς, όμως, στο χώρο αυτό βασίλευαν σκοπιμότητες και υστεροβουλία και νύχτα βαριά σκέπαζε την “Υψηλή Πύλη”.

Ύστερα από τον προ έτους θάνατο του Θ.Κ., ο οποίος –εκούσια ή ακούσια, δεν έχει σημασία– ήταν και ο κύριος υπαίτιος για τα παραπάνω, τα πράγματα ήδη άρχισαν να παίρνουν άλλες διαστάσεις καθώς αφενός άλλαξε η σύνθεση της Εκτελεστικής Διακονίας (Ε.Δ.) και αφετέρου το τελευταίο διάστημα κυκλοφόρησαν επιστολές που “λένε πολλά” και υπονοούν περισσότερα. Καθώς όμως είναι βέβαιο ότι οι οπαδοί δεν πρόκειται να ενημερωθούν ούτε και να καταλάβουν τι συμβαίνει, παραθέτουμε μερικά σημεία από δύο επιστολές που έφτασαν στα χέρια μας, και «ο νοών νοείτο».

---

                              

 Μιλούν τα χαρτιά...

---

Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΩΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΩΝ

---

Α. Σε επιστολή από 5-2-10 της Ε.Δ. προς τα Σωματεία «Σύνδεσμος Μελών Ελευθέρας Ευαγγελικής Εκκλησίας» (ΣΜΕΕΕ)  και «Κοινωνία Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών» (ΚΕΕΕ):

1. Παραδέχεται ότι «όλα τα θέματα που έχουν σχέση με τη λειτουργία των Εκκλησιών της Κοινωνίας μας (πνευματικά και υλικά) ρυθμίζονταν επί δεκαετίες από την Ε.Δ. των Εκκλησιών, που εκλέγεται από τη Γενική Συνέλευση» και ότι «τα δυο Σωματεία της Κοινωνίας που υπήρχαν επί δεκαετίες, ποτέ δεν λειτούργησαν αυτόνομα, διότι αποτελούσαν απλά το “νομικό εργαλείο” για τη νομιμοποίηση των αποφάσεων της Ε.Δ.».

2. Καταγγέλλει “ευγενικά” ότι κάποιοι, που δεν κατονομάζονται αλλά σαφώς εννοούνται, προσπαθούν ώστε να ενεργοποιηθούν τα αδρανή μέχρι πρότινος καταστατικά των Σωματείων, «με αποτέλεσμα αποφάσεις που αφορούν τις Ε.Ε.Ε. να λαμβάνονται από τα Δ.Σ. και όχι από την Ε.Δ.» και ζητά να μάθει εάν αληθεύει η φήμη αυτή και πώς τα Δ.Σ. σκέφτονται τη λειτουργία της Κοινωνίας των Εκκλησιών.

3. Επισημαίνει το ενδεχόμενο (ή τον κίνδυνο) τα δύο Σωματεία «να “πάρουν στα χέρια τους” τη λειτουργία και την περιουσία των Εκκλησιών», υπογραμμίζοντας συνάμα ότι «η αμοιβαία εμπιστοσύνη και προσήλωση στη χριστιανική ηθική δεσμεύει όλους», και επισημαίνει την «έννοια του “νομίμου” και του “ηθικού”».

4. Υπενθυμίζει τον Κανονισμό Λειτουργίας της Ε.Δ., που προβλέπει ότι αυτή: «Διαχειρίζεται στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της τα τρέχοντα θέματα και σε συνεργασία με τις διοικήσεις των Σωματείων “ΣΜΕΕΕ” και “ΚΕΕΕΕ” που εκπροσωπούν νομικά τις Εκκλησίες, αντιμετωπίζει τα όποια προβλήματα ενδέχεται να ανακύψουν με δημόσιες υπηρεσίες και λοιπούς φορείς της Πολιτείας».

5. Ζητά τέλος τις απόψεις των Δ.Σ. ώστε να είναι «σαφές το τοπίο μέσα στο οποίο θα συνεχιστεί η ύπαρξη της Κοινωνίας των Εκκλησιών» και ζητάει να συναντηθούν για να συζητήσουν όλα τα θέματα αυτά.

---

Β. Σε επιστολή από 11-3-10 τα  Δ.Σ. των ανωτέρω Σωματείων:

               Β. Σε επιστολή από 11-3-10 τα  Δ.Σ. των ανωτέρω Σωματείων:

1. Εξηγούν ότι «ο Θ.Κ. ήταν πρόεδρος και της Ε.Δ. και των δύο Σωματείων και προϊστάμενος του πρεσβυτερίου της Εκκλησίας των Αθηνών, ώστε [ο Θ.Κ.] να είναι προσωπικά ο ουσιώδης ρυθμιστικός παράγοντας, για όλα σχεδόν τα θέματα». 

2. Αρνούνται ότι «η Ε.Δ. ρύθμιζε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν τις Εκκλησίες της Κοινωνίας» και ομολογούν ότι «όλα, τελικά, τα ρύθμιζε ο Θ. Καρμπόνης, (της Ε.Δ., των Σωματείων και του πρεσβυτερίου των Αθηνών) ενώ τα μέλη της Ε.Δ. και των Δ.Σ. των Σωματείων έπαιζαν στην ουσία συμβουλευτικό ρόλο και τίποτα δεν πραγματοποιούνταν, αν, τελικά, δεν συμφωνούσε ο Θ.Κ.»

3. Ομολογούν ότι αυτή ήταν ανορθόδοξη και καταχρηστική κατάσταση απέναντι στην οποία «τα μέλη της Ε.Δ. όσο και των Δ.Σ. των Σωματείων είχαν δύο επιλογές: Ή να παραιτηθούν, μια που οι αποφάσεις δεν παίρνονταν με πλειοψηφία, ή να παραμείνουν και να βοηθήσουν όσο μπορούσαν με ιδέες, αλλά και πιέσεις, προς την ορθή κατεύθυνση των πραγμάτων». 

4. Παραδέχονται ότι «τα μέλη των Δ.Σ. των Σωματείων, κατά πλειοψηφία, ήσαν και μέλη της Ε.Δ. και πολλές από τις αποφάσεις της Ε.Δ., όσες είχαν νομικό ενδιαφέρον, περνούνταν από τους γραμματείς των Σωματείων και στα πρακτικά των Σωματείων, χωρίς να ενημερώνεται η Ε.Δ. και χωρίς να συνεδριάζουν τα Δ.Σ., ενώ τις αποφάσεις έπαιρνε ουσιαστικά ο Θ.Κ.» 

5. Παραδέχονται ότι «οι συναντήσεις των Δ.Σ. δεν πραγματοποιούνται πλέον στην Ε.Δ., μια που τώρα τα περισσότερα μέλη των Δ.Σ. δεν ανήκουν πλέον σ’ αυτή».

  * Με άλλα λόγια φανερώνουν ότι έχουν αποφασίσει να ανεξαρτητοποιηθούν από την Ε.Δ. δημιουργώντας έτσι μια ΔΙΚΕΦΑΛΗ διοίκηση. Έτσι, από εργαλεία της Εκκλησίας αυτοαναγορεύονται αυθαίρετα σε “ηγέτες” χωρίς να έχουν νομιμοποίηση από τα εκκλησιάσματα. Αλλά εξ αρχής τα Σωματεία δημιουργήθηκαν για να υπηρετούν τις τοπικές εκκλησίες έναντι της Πολιτείας και όχι για να διαφεντεύουν σ’ αυτές. Με τον τρόπο αυτό αλλοιώνουν σαφώς τον αρχικό σκοπό ύπαρξής τους.  

6. Ομολογούν εξάλλου ότι «Η ενιαία διοίκηση, μεταξύ της Ε.Δ. και των Σωματείων, δεν υφίστατο τον τελευταίο καιρό, ακόμα και πριν από την αναχώρηση του Θ.Κ.»

    * Άρα τα Δ.Σ. ήδη από καιρό αυτονομήθηκαν αυθαίρετα, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και έγκριση των εκκλησιών και συνεπώς κάνουν ό,τι θέλουν.   

7. Απαντούν στο ερώτημα «Ποιος ηγείται της Κοινωνίας των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών; Η Εκτελεστική Διακονία διά του Προέδρου της ή τα Σωματεία διά του δικού τους Προέδρου», ότι «τέτοιου είδους ηγεσία δεν υπάρχει σήμερα», επειδή «δεν υπάρχει πλέον ο ένας που θα επιβάλλει τη θέλησή του σε ολόκληρη την Κοινωνία». 

    * Κατηγορούν ξανά τον Θ.Κ. ότι ΕΠΕΒΑΛΕ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ και συνεπώς είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ  για όλα τα στραβά του παρελθόντος. Μαρτυρούν όμως πρόθεσή τους να “βασιλεύσουν” αντ’ αυτού.   

8. Αντιπαραβάλουν την πολιτική του κ. Σπ. Φίλου ως προέδρου των Σωματείων, αλλά και της Ε.Δ., ότι δήθεν επί της σύντομης προεδρίας του «λειτούργησε απαρέγκλιτα η αρχή του πλουραλισμού και της πλειοψηφίας». 

   * Σημειώνεται το γεγονός ότι ο ίδιος άνθρωπος (Σπ. Φίλος) προεδρεύει και στα δύο Σωματεία και ότι βαθμολογεί ο ίδιος τον εαυτό του, αφού υπογράφει την επιστολή, ενώ η Βίβλος λέει: «Ουαί εις τους όσοι είναι σοφοί εις τους οφθαλμούς αυτών και φρόνιμοι ενώπιον εαυτών» (Ησ. 5/ε/21).

Τα υπόλοιπα απέχουν παρασάγγες από την αλήθεια, διότι, αν όντως ο κ. Σπ. Φίλος ήθελε να εφαρμόζει την «αρχή του πλουραλισμού και της πλειοψηφίας» πρώτο βήμα του θα ήταν ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ τους καταλόγους των Σωματείων και να εγγράψει ως μέλη ΟΛΟΥΣ όσοι είναι μέλη των εκκλησιών (και όχι να έχουν μέλη συγγενείς και κολλητούς όπως είναι τώρα), να γίνουν πρώτα ελεύθερες εκλογές και ύστερα –αφού εκλεγούν όχι αναμεταξύ τους αλλά από τις Γενικές Συνελεύσεις των Σωματείων– θα μπορούσαν να μιλούν για «πλουραλισμό και σεβασμό στην αρχή της πλειοψηφίας».

Με τη δική τους λογική, ο αλήστου μνήμης Παπαδόπουλος, θα έπρεπε να θεωρείται ο μεγαλύτερος Δημοκράτης, επειδή κατάργησε την βασιλεία και αυτο-ανακηρύχθηκε ΠΡΟΕΔΡΟΣ της δικής του “Ελληνικής Δημοκρατίας”.

Επιπλέον, ποιος εγγυάται ότι ο νυν πρόεδρος ή οποιοσδήποτε άλλος διάδοχός του, αποκλείεται να θελήσει στο μέλλον να εξελιχθεί ως ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ κατά το κακό παράδειγμα του Θ.Κ.;

9. Γνωστοποιούν την απόφασή τους ότι «τα περισσότερα μέλη των Δ.Σ., έχουν δηλώσει ότι θα λειτουργούν κατά πλήρη συνείδηση και με αυτόνομη βούληση στα πλαίσια των ευθυνών τους» και συστήνουν και στην Ε.Δ. να κάνει το ίδιο. 

    * Πρώτα ομολογούν ότι ενεργούν όχι κατ’ ομοφωνία (τα περισσότερα μέλη των Δ.Σ.) και άρα είναι διαιρεμένοι και αναμεταξύ τους. Παράλληλα όμως οριοθετούν “εδάφη και ζώνες επιρροής”, αμφισβητώντας την υποχρέωσή τους να ενεργούν σύμφωνα με τις αποφάσεις της Ε.Δ. και να λογοδοτούν σ’ αυτήν, θεωρούν ότι μπορούν “να λύνουν και να δένουν”, παρ’ όλο που δεν έχουν αντιπροσωπευτική εξουσιοδότηση από τις εκκλησίες. Παρεμπιπτόντως, ας δώσουν τον αριθμό των μελών τους και τον αριθμό των μελών των Ε.Ε.Ε. για να φανεί ποιον ή ποιους αντιπροσωπεύουν, δεδομένου ότι οι περιουσίες δεν έγιναν με έσοδα των Σωματείων αλλά με εισφορές/δεωρεές των μελών των εκκλησιών.  

10. Επικαλούνται διάφορα άρθρα του Κανονισμού της Ε.Δ., που μιλούν για το ποιος διαχειρίζεται διάφορους λογαριασμούς για τα οποία ελάχιστα μπορεί να καταλάβει κάποιος αμύητος επειδή αυτά ποτέ δεν δημοσιεύθηκαν.

    * Παρεμπιπτόντως, αυτοί που έδωσαν στον «Τ» τις σχετικές πληροφορίες, θα ήθελαν πολύ να ενημερωθούν υπεύθυνα από την Ε.Δ., τα Σωματεία ή οποιονδήποτε άλλον θεωρεί εαυτόν αρμόδιο, ποιο είναι το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εκδοτικής εταιρείας «ΠΕΡΓΑΜΟΣ», που άλλοτε παρουσιάζεται ως ανώνυμη εταιρεία, άλλοτε ως ετερόρρυθμη εταιρεία με διαφορετικούς ιδιοκτήτες (με διαφορετικά ΑΦΜ και ΔΟΥ), και άλλοτε ως ΔΙΑΚΟΝΙΑ των Ε.Ε.Ε. – Αυτό δεν υπονοεί κατ’ ανάγκη κάποια παρανομία, είναι όμως αποδεικτικό ότι όλα αποφασίζονται και γίνονται μυστικά, ΕΡΗΜΗΝ των εκκλησιών.  

11. Καταγγέλλουν την Ε.Δ. για παρασκηνιακές δραστηριότητες και ότι θα έπρεπε να απολογηθεί στην Ευαγγελική Κοινότητα για τον τρόπο που διακινήθηκε κάποια άλλη επιστολή της «υπό άκρα μυστικότητα, με κανόνες “οιονεί συνωμοσίας”».

12. Εκφράζουν την απόφασή τους να συνεχίσουν να ασχολούνται κυρίως με θέματα διοικητικής φύσεως και να εκπροσωπούν νομικά τις Εκκλησίες, ενώ για τα «πνευματικά θέματα θα είναι πάντα σε συνεννόηση με την Ε.Δ. Σε καμία περίπτωση δεν είναι διακοσμητικά, τα δε μέλη τους κρίνουν το κάθε θέμα, τελικά, κατά συνείδηση και με αυτόνομη βούληση.»

13. Και καταλήγουν ότι είναι πρόθυμοι να ενημερώσουν την Ε.Δ. «σε θέματα που δεν γνωρίζετε και να συνεργαστούμε μαζί σας σε ζητήματα που χρειάζεται η συμβολή μας».

    * Επιβεβαιώνουν έτσι άλλη μία φορά ότι υπάρχουν σκοτεινά και άγνωστα στους πολλούς στοιχεία, για τα οποία ούτε καν τα μέλη της Ε.Δ. δεν είναι ενήμερα, πόσο μάλλον τα απλά μέλη.  

---

Μετά από όλα τα παραπάνω, το συμπέρασμα που συνάγουμε εμείς –και μακάρι να κάναμε λάθος– είναι ότι όλα τα χρόνια που ο Θάνος Καρμπόνης ήταν πρόεδρος και επικεφαλής των Ε.Ε.Ε. έκανε Ο,ΤΙ ΗΘΕΛΕ, ΟΠΩΣ ΤΟ ΗΘΕΛΕ, ΑΝ ΤΟ ΗΘΕΛΕ, και τα άτομα που με τον ένα ή άλλο τρόπο είχαν αναρριχηθεί στο πλάι του, δεν ήταν παρά ΑΠΛΟΙ ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ που τον περιστοίχιζαν για να διατηρούνται τα προσχήματα. Αν αυτός ο ρόλος –που οι ίδιοι ομολογούν ως ανωτέρω– τιμά ή όχι τα πρόσωπα αυτά, είναι δικό τους θέμα να το δεχθούν ή όχι. Όλοι οι υπόλοιποι όμως έχουν το δικαίωμα να συνάγουν τα συμπεράσματά τους.   Εκφράζουμε θλίψη για ένα τέτοιο κατάντημα που σίγουρα αξίζει να καταγραφεί στο Βιβλίο Ρεκόρ Γκίνες ως ιστορικό δείγμα αναξιοκρατίας, κακής διοίκησης, ανευθυνότητας και ακρισίας. Πριν από λίγα χρόνια ένας γραφικός τύπος κατήγγειλε δημόσια σε λειτουργία της κεντρικής εκκλησίας της Αθήνας: «Είστε δειλοί και οι δειλοί δεν πρόκειται να μπουν στη Βασιλεία του Θεού».  Ο άνθρωπος εκείνος, δυστυχώς, επαληθεύθηκε με τον τραγικότερο τρόπο όσον αφορά την επίγεια πτυχή της υπόθεσης. Είθε ο Θεός να μην επαληθεύσει την αιώνια! |