Πριν από 10 χρόνια η οικουμένη σαν δαιμονισμένη γιόρταζε την είσοδό της στην 21η χιλιετία. Φωταψίες και πανηγυρισμοί σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις χώρες, λες και είχε γίνει η Δευτέρα Παρουσία... ή, μάλλον, ακριβώς επειδή δεν είχε γίνει και «είμαστε ακόμη ζωντανοί», όπως λέει ο τραγουδιστής!

Όλοι τότε νόμιζαν πως στο γύρισμα εκείνης της Πρωτοχρονιάς θα άνοιγαν οι αποθήκες του ουρανού και όλα τα καλά του κόσμου θα έτρεχαν στις τσέπες μας, στα ντουλάπια, στα σπίτια και στα κρεβάτια μας...

Δυστυχώς, όπως όλοι γνωρίζουμε, έγινε ακριβώς το αντίθετο! Το περιβάλλον τα έβαψε μαύρα από τη ρύπανση και τις επιπτώσεις της αλόγιστης κατάχρησης των πόρων, λόγω των αερίων του θερμοκηπίου κ.λπ... Οι παγετώνες στους πόλους και τα ψηλά βουνά αποφάσισαν ξαφνικά να λιώσουν... Η διεθνής οικονομία λες και στέρεψε... Το μόνο που έμεινε στα κράτη είναι να συζητάνε τα δάνεια και τα χρέη που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν/εξοφληθούν και οι κυβερνήσεις να ψάχνουν τρόπους πώς να μην πτωχεύσουν...

Η φτωχή Ελλάδα όχι μόνο δεν εξαιρείται από τα παραπάνω αλλά, όπως συμβαίνει συνήθως με όλα τα αρνητικά, εξασφάλισε ένα ακόμη ρεκόρ, να είναι ανάμεσα στις πρωταθλήτριες του κόσμου σε χρέη, αναξιοπιστία και ανικανότητα των ηγετών της να βρουν λύσεις. Η χώρα που ήταν “ικανή να κάνει τους καλύτερους Ολυμπιακούς” απέδειξε ότι ήταν μια σκέτη “τρύπια κουρελού”.

Ο λαουτζίκος καλείται πάλι να πληρώσει τα φαγοπότια που δεν έφαγε και τα σπασμένα που δεν έσπασε. Οι άλλοι, οι δράστες, οι εγκληματίες, ονομάζονται τώρα “εθνικά κεφάλαια” και όπως πάντα θα μείνουν στο απυρόβλητο με τα εγκλήματά τους να έχουν παραγραφεί. Χωρίς καμία τιμωρία απολαμβάνουν ήδη “τους καρπούς των κόπων τους” (διάβαζε κλοπιμαία).

Θα καταλάβουν ύστερα από όλα αυτά οι πολίτες τι συμβαίνει; Μήπως θα συνετιστούν; Μήπως θα διδαχτούν πως, όταν ο Θεός στέλνει «παχιές αγελάδες» πρέπει να αποθηκεύουν για την εποχή των «ισχνών» και να μην σπαταλούν χωρίς όριο; Δυστυχώς τίποτε δεν μας ενθαρρύνει να το ελπίζουμε. Η όποια πείρα μας είναι αρκετή για να αποδείξει ότι ο άνθρωπος δεν βάζει μυαλό με τίποτα και ότι η ιστορία διδάσκει το εξής ένα, ότι ο άνθρωπος δεν διδάσκεται από την ιστορία. 

Οι γονείς μας, που έζησαν τη φρίκη της Γερμανικής Κατοχής, περιέγραφαν την οδυνηρή εμπειρία τους με τα πιο μελανά χρώματα. Αλλά κι εκείνοι σύντομα άλλαξαν νοοτροπία και επιδόθηκαν στο σπορ της σπατάλης και του αλαζονικού ανταγωνισμού, που είναι ό,τι πρέπει για να αδειάζει πορτοφόλια και να δημιουργεί οικονομικά αδιέξοδα.

Αν κατανοήσει κανείς μόνο τους αριθμούς που αφορούν τις απλήρωτες επιταγές, σίγουρα πρέπει να κλάψει ή να φοβηθεί επειδή, όσο βαθύς κι αν είναι ο γκρεμός, κάπου υπάρχει ο πάτος όπου θα τσακιστούν τα κόκαλα εκείνου που έπεσε μέσα.

Ας σημειωθεί ότι ο Πρωθυπουργός μας παραδέχτηκε στις 9-12-2009, πως τα χρηματοοικονομικά δεινά της Ελλάδος θέτουν σε κίνδυνο την εθνική κυριαρχία για πρώτη φορά από την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974. Ύστερα από τα ψέματα που μας είχαν σερβίρει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τώρα μας δείχνουν το άδειο συρτάρι με ένα τεράστιο έλλειμμα που ξεπερνά το 12,7% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος, γεγονός που σημαίνει ότι όσο κι αν προσπαθούμε, δεν υπάρχει ελπίδα να απαλλαγούμε από το ταχύτατα αυξανόμενο χρέος μας.

Να η παθοανατομία της παρούσας κρίσης μας όπως την έδωσε ο Ν. Βελιμίροβιτς:

Η περιφρονημένη από τους σοφούς μας Αγία Γραφή, χιλιετίες πριν διδάσκει ότι «Ο πλούσιος εξουσιάζει τους πτωχούς· και ο δανειζόμενος είναι δούλος του δανείζοντος» (Παρ. 22/κβ/7). Αλλά οι Νεοέλληνες προτιμούν να χαρακτηρίζουν τα θεόπνευστα λόγια της Βίβλου ως «εβραϊκά παραμύθια» που είναι ντροπή ακόμη και να τα διαβάζουν, γι’ αυτό και αγωνίζονται να απομακρύνουν κάθε μνεία σ’ αυτά και από τα σχολικά βιβλία και από τον Τύπο.

Επίσης η Βίβλος διδάσκει ότι είναι «μακάριον το έθνος, του οποίου ο Θεός είναι ο Κύριος» (Ψαλ. 33/λγ/12) όμως εμείς προτιμούμε τον κάθε μορφής «Βαραββά» αλλά όχι «τον Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν» (Ματθ. 27/κζ/17). |