Κριτική Βιβλίου
Ένα το βιβλίο –
πολλά τα ερωτήματα....
Κυκλοφόρησε πρόσφατα το εικονιζόμενο βιβλιαράκι του κ. Θ. Καρμπόνη, ποιμένα της Ελεύθερης Ευαγγελικής Εκκλησίας Αθηνών (Εκδόσεις "Πέργαμος», Αθήνα 2004). Τίτλος του, "Το Απροσδιόριστο Γεγονός», που συνοδεύεται από τον βαρύγδουπο, πλην κενό περιεχομένου, υπότιτλο "Τα σημεία των καιρών και η Έλευση του Ιησού Χριστού».
Πρωταρχικά εκφράζουμε απορία για τον τρόπο με τον οποίο ένας εκδότης χριστιανικών βιβλίων παρουσιάζει ως δήθεν “βιβλίο” ένα κείμενο που με κανονικά τυπογραφικά στοιχεία θα ήταν μόλις ένα άρθρο σε κάποιο περιοδικό, και πώς το πουλάει προσθέτοντας 16 περιττές σελίδες (ψευδότιτλους, κατάλογο εκδόσεων και λευκές σελίδες) στις μόλις 48 σελίδες του κειμένου, για να φτάσει στον αριθμό των εξήντα τεσσάρων (64). Ακόμη και αν προσθέτεις τις σελίδες αυτές για να “αβγατίσει” ένα μικρό κείμενο ώστε να μοιάζει με βιβλίο ή για ν’ αποκτήσει “οντότητα” που δεν έχει, δεν έχεις δικαίωμα να χρεώνεις τον ανυποψίαστο αγοραστή με επιπλέον 300 δραχμές για να διαφημίσεις τις εκδόσεις σου! Γνώμη μας είναι πως αυτό δεν είναι ηθικό και το θέτουμε στην κρίση των αναγνωστών.
Αλλά τι θα μπορούσαμε να πούμε για το περιεχόμενο του εν λόγω “πονήματος”;
Στην πραγματικότητα είναι αναμάσημα γνωστών, αναπόδεικτων και αστήρικτων “προβλέψεων” του συγγραφέα–γνωστού στους κύκλους των Ευαγγελικών ως δήθεν “ειδικού” εσχατολόγου. Τα ίδια πράγματα έχουν δημοσιευθεί πλείστες φορές στο περιοδικό "Σάλπισμα» και κυκλοφορούν σε απειράριθμες κασέτες από την Εκκλησία του. Είναι ένα παραλήρημα χωρίς ουσιαστικά στοιχεία, χωρίς καμία απόδειξη και χωρίς ευθύνη ή σεβασμό για τον αναγνώστη.
Επιπλέον, ο συγγραφέας κάνει το ίδιο λάθος για το οποίο κατηγορεί άλλους και οφείλουμε να του θυμίσουμε ότι, όπως ο ίδιος γράφει (σελ. 9), ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ "πολλά έχει ΠΕΙ και ΓΡΑΨΕΙ και σε πολλές περιπτώσεις εντελώς αόριστα και φανταστικά», που γεννούν "αισθήματα δυσπιστίας, ίσως και μειδιάματα ειρωνείας» και ομοίως με τους άλλους "αυτοσχέδιους προφήτες, ΠΑΝΤΟΤΕ πέφτει έξω και γενικά ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΨΕΥΔΟΥΝ». Και το λέμε αυτό μετά λόγου γνώσεως αφού ο εν λόγω συγγραφέας κατά καιρούς έχει διακηρύξει από άμβωνος διάφορα, όπως π.χ. ότι ο Χριστός θα ερχόταν το 2000 κ.λπ. (Βλ. "ΤΥΧΙΚΟΣ" Ιούλ.-Αυγ. 99 και Ιαν.-Φεβρ. 02).
Αλλά εκείνο που αληθινά επιχειρείται με την τελευταία αυτή έκδοση του κ. Θ.Κ., είναι μια προσεκτική προσπάθεια αναπροσαρμογής παλαιών αποτυχημένων δικών του προβλέψεων, ώστε να “ταιριάζουν” δήθεν σε σύγχρονα γεγονότα... Είναι η γνωστή μέθοδος, που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι αιρετικοί, (Μάρτυρες της “Σκοπιάς” κ.ά.), καθώς όχι μόνο προσαρμόζουν συνεχώς τις “ερμηνείες” τους, αλλά και φροντίζουν να αποκρύπτουν προηγούμενες εκδόσεις που μιλούσαν γι’ αυτές. (Εν προκειμένω, πολλοί ερμηνεύουν τη διακοπή κυκλοφορίας του περιοδικού «Σάλπισμα» ακριβώς ως μια τέτοια προσπάθεια, για να ξεχαστούν παρόμοιες ατυχείς δημοσιεύσεις).
Από αυτές τις “διορθώσεις” σημειώνουμε ενδεικτικά:
(α) Ενώ πάντοτε έλεγε και έγραφε ότι η «συκή» είναι το ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ, τώρα την “ερμηνεύει” ως «την αναβίωση της θεοκρατίας στο Ισραήλ» (σελ. 11). [ * ]
(β) Ενώ άλλοτε έλεγε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (τότε ΕΟΚ) θα απαρτίζεται από πέντε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ και πέντε ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΕΣ (ερμηνεύοντας το «μέρος μεν πηλού μέρος δε σιδήρου»), τώρα μιλάει για «διατάξεις που θα οδηγήσουν στην εμφάνιση του σκληρού πυρήνα ή ομοσπονδίας των δέκα εθνών» (σελ. 28).
(γ) Ενώ ο ίδιος και το περιβάλλον του παλαιότερα ερμήνευαν το «χάραγμα» του 666 ως το bar code, τις ακτίνες λέιζερ, τα ένθετα τσιπάκια κ.λπ., τώρα πλαγίως παραπέμπει στις πιστωτικές κάρτες, χωρίς όμως να γίνεται σαφής (σελ. 39-40).
Αλλά τα σοβαρά προβληματικά σημεία στις σκέψεις του κ. Κ.Θ. είναι αλλού, όπως π.χ.
(α) Ενώ αναφέρει ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ σχετικά με το μεσανατολικό πρόβλημα και το αν θα χτιστεί η Βαβυλώνα, ΑΠΟΣΙΩΠΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΤΟ 1/3 ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, αφού αφήνει έξω από τους υπολογισμούς του τις Ηπείρους της Βόρειας και Νότιας Αμερικής και της Ωκεανίας.
(β) Διαψεύδει τη Βίβλο, που λέει ότι «η Βαβυλών, η δόξα των βασιλείων, το ένδοξον καύχημα των Χαλδαίων, θέλει είσθαι ως ότε κατέστρεψεν ο Θεός τα Σόδομα και τα Γόμορρα· ουδέποτε θέλει κατοικηθή ουδέ θέλει κατασκηνωθή έως γενεάς και γενεάς» (Ησ. 13/ιγ/19-22).
Ο κ. Θ.Κ. είναι δικηγόρος και γλωσσομαθής και δε μπορεί να αγνοεί ότι η φράση «ουδέποτε θέλει κατοικηθή» δε θα μπορούσε να σημαίνει κάτι άλλο. Το «ουδέποτε» σημαίνει ΟΥΔΕ ΠΟΤΕ! Άραγε ο κ. Θ.Κ. όταν ψάλλει τον ύμνο με αριθμό 190 από το Υμνολόγιο της Κοινωνίας των Ελευθέρων Ευαγγελικών Εκκλησιών που στην Επωδό λέει: «Ουδέποτε, ουδέποτε, Αυτός δεν με εγκαταλείπει, δεν με αφήνει ποτέ», εννοεί ότι ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ;..
(γ) Όσον αφορά την ερμηνεία του περί Ρως, Μεσέχ και Θουβάλ (σελ. 29 και 31), αυτή είναι παντελώς αστήριχτη γλωσσολογικά και ιστορικά.
Τον καλούμε δε να θυμηθεί ότι κάποτε ο ίδιος δίδασκε ότι οι Πέρσες, Αιθίοπες και Λύβιες, που αναφέρονται στο κεφ. 38/λη του Ιεζεκιήλ ήταν οι κάτω από κομουνιστική ρωσική επιρροή χώρες του Καντάφι, του Μπουμεντιέν και του Μεγκίστου, έλπιζε δε πως γρήγορα οι Ρώσοι θα ανέτρεπαν υπέρ αυτών το καθεστώς του Σάχη, γεγονός που δεν έγινε υπέρ των κομουνιστών της Ρωσίας αλλά ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΙΣΛΑΜΙΣΤΩΝ με τη βοήθεια των ΗΠΑ... (Ας θυμηθεί επί πλέον και κάποιον “ύμνο” που έψαλλαν στην Κατασκήνωση της εκκλησίας του στο Σούνιο για τους Άραβες ηγέτες στον πόλεμο των 6 ημερών και άρχιζε με τα λόγια “Τρεις στρατηγοί ξεκίνησαν να παν...”).
(δ) Αναφέρει ανακριβώς και χωρίς αποδείξεις την δήθεν ανακάλυψη της ΚΑΘΑΡΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΔΑΜΑΛΗΣ (σελ. 34). Η αλήθεια είναι ότι αν και πολλές δαμάλες έχουν γεννηθεί μέχρι σήμερα υποψήφιες για τον εν λόγω “ρόλο”, ωστόσο ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗ από τους ραβίνους. (Βλέπε φωτογραφία).
Η πλέον ειδική σελίδα του Ινστιτούτου του Ναού στο Ισραήλ διαψεύδει την δήθεν ανακάλυψη της ΞΑΝΘΗΣ ΔΑΜΑΛΗΣ
«Ενημέρωση: Η ξανθή δάμαλις που γεννήθηκε στο Ισραήλ τον Απρίλιο, κρίθηκε ακατάλληλη το Νοέμβριο του 2002.»
Το βιβλίο έχει και σημαντικές ανακρίβειες. Στους παλαιούς Ισραηλίτες η νύχτα ΔΕΝ ακολουθούσε την ημέρα (σελ. 12), αλλά αντίθετα ΠΡΟΗΓΕΙΤΟ (Γεν. 1/α/5 κ.λπ.). Επίσης καμιά γνωστή πηγή δεν αναφέρει το σενάριο για τους φρουρούς του Ναού που παρουσιάζεται στις σελ. 12-13.
Και μια τελευταία παρατήρηση. Στη σελ. 37 ο κ. Θ.Κ. γράφει:
«Πολλές θρησκευτικές κινήσεις στις Η.Π.Α., σήμερα, πιστεύουν και διακηρύττουν όπως γράφτηκε στον τύπο ότι ο Αντίχριστος μέλλει τώρα να εμφανιστεί στη Βαβυλώνα.»
Πρώτα θα τονίσουμε εκείνο το «ΤΩΡΑ» και θα τον ρωτήσουμε ευθέως:
Αν το «τώρα» σημαίνει ΤΩΡΑ, σε ποιο ΤΩΡΑ κατά τη γνώμη του θα «εμφανιστεί ο Αντίχριστος στη Βαβυλώνα» (sic);
Επίσης, ΤΙ ΑΞΙΑ ΕΧΟΥΝ ΓΙ’ ΑΥΤΟΝ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ;
Μήπως από τις ΗΠΑ δεν έχουν εκπορευτεί οι περισσότερες και χειρότερες ΠΛΑΝΕΣ των τελευταίων αιώνων; Και μήπως είναι στοιχείο ΣΚΟΠΙΜΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ότι σε όλο το βιβλιαράκι οι Η.Π.Α. αναφέρονται ΜΟΝΟΝ ΕΔΩ και ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ;
Μήπως χωρίς να το καταλαβαίνουν, ο συγγραφέας και οι εκδότες του εν λόγω “βιβλίου” έγιναν πιόνια του Χριστιανικού Σιωνισμού που υπηρετεί εθνικιστικά και πολιτικά συμφέροντα και όχι την Εκκλησία του Θεού;
Για την ιστορία σημειώνεται ότι οι εκδόσεις «Πέργαμος» διένειμαν προ καιρού δωρεάν το βιβλίο του Joachim Langhammer με τίτλο «Τι θα απογίνει ο κόσμος μας;» Στις πολύ πιο διαφωτιστικές (τούτη τη φορά γεμάτες) 164 σελίδες του αποκαλύπτονται οι πηγές του κ. Θ.Κ. και των ομοϊδεατών του, που εν πολλοίς ευθύνονται για τους πρόσφατους πολέμους στις χώρες της Μέσης Ανατολής.
Αντί λοιπόν ο κ. Θ.Κ. και οι Εκδότες της “Περγάμου” να ασχολούνται με θέματα που ούτε τους ανήκουν ούτε έχουν αποδειχθεί κατάλληλοι να χειρίζονται, μάλλον θα έπρεπε να απασχολούνται με το ερώτημα: Πού οδήγησαν την εκκλησία που παρέλαβαν από τον Κώστα Μεταλληνό και σε ποια θλιβερή κατάσταση μέλλουν να την παραδώσουν... |
[*] Ο Σ. Μακρής, συνεργάτης του κ. Θ.Κ., στο βιβλίο “Βίβλος και Ισραήλ”, Αθήνα 1972, σελ. 102, γράφει: «(...) για τους πιστούς αποτελεί επίσης την εκπλήρωσιν μιας θαυμαστής προφητείας την οποίαν ο Ιησούς είπε δύο χιλιάδες περίπου χρόνια πριν (...) (Λουκ. κα~ 24). Η Ιερουσαλήμ έπαυσε να πατήται υπό εθνών. Είναι σήμερα η πρωτεύουσα του Κράτους του Ισραήλ!... Τι άλλο πρέπει να περιμένωμε λοιπόν, παρά τον Κύριο ναρθή; Οι πιστοί, στην εκπλήρωσι αυτής της προφητείας πρέπει να δουν την ώρα της αρπαγής που πλησιάζει!...» (Τα έντονα στοιχεία του «Τ») και αυτά ήδη πριν από 30 χρόνια...